วันศุกร์ที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2552

กลอนตลก

บรรจงจับ ส่วนปลาย มือไม้สั่น…
ออกแรงดันจนเหงื่อไหล แต่ใจสู้…
ของมันอ่อน แหย่อย่างไร ไม่เข้ารู
อยากจะกู่ ตะโกนก้อง ร้องว่า"เซ็ง!!"
ลองแหย่ใหม่ อีกหน ผลเหมือนเก่า
เราแก่เฒ่า แล้วหรือไร ไม่เหมาะเหม็ง

คนหนุ่มสาว เขาสดชื่น ใจครื้นเครง
แหย่ ตรงเผง ไม่ขมขื่น ชื่นดวงแด
ด้วยดวงตาเลือนลาง มองฟางฝ้า
ความชรา เข้ามาเยือน ชักจะแย่
เส้นด้ายอ่อน รูเข็มเล็ก เฝ้าเล็ง แล
กว่าจะแหย่ เข้าเข็มได้ แทบ วายปราณ


ปาเจรา วีดีโอโหตุ โทรทัศน์สรา ตำราบ่สน
ข้าฯ ขอเคารพน้อมสักการ แต่โทรทัศนาจารย์ และวีดีโอเอ๊กซ์ ศึกษา
ทั้งวิทยุผู้ประกาศวิชา อบรมจริยา แก่ข้าในกาลปัจจุบัน
ข้าฯ ขอเคารพเทป ทุก ๆ อัน สามม้วน 1 วัน 1 วันเรียน 3 วิชา
ขอเดช เครื่องถ่ายเอกสารมา ปัญญาให้เกิดแตกฉาน
อุตส่าห์มานั่งเรียน ทุก ๆ วัน เรียนไปก็ ปวดกบาล
ฉะนั้นอย่ได้เรียนมันเลย (กราบ)
ปัญญาต๊อกแต๊ก อิโหล่ โต๋เต๋ สอบไม่ o.k. เลยเรียน 8 ปี (กราบ)

"คนอะไรไม่รู้ดูสวยเริ่ด
เทพธิดามาเกิดเชียวหรือนี่
อกเอวองค์สามส่วนล้วนเข้าที
งามอย่างนี้ใครได้เห็นเป็นต้องตา
ดวงเนตรคมผมสลวยรวยรอยยิ้ม
ปากเอิบอิ่มรูปกระจับรับใบหน้า
อยากจีบเธอเป็นคู่ชมสมอุรา
พอรู้ว่าเธอเป็นตุ๊ดสุดเศร้าใจ"


คิดพาแฟน ท่องแดน ที่แสนสุข
หวังสนุก แฟนก็ยอม พร้อมเต็มที่
พอขยับ จะเดินหน้า ท่าไม่ดี
แฟนบอกพี่ วันนี้หนอ หนูขอลา
ของเคยแข็ง ดันมาอ่อน สะท้อนจิต
แฟนคงคิด ว่าวันนี้ ไม่มีค่า
ที่หวังไว้ คงไม่สม ตรมอุรา
ต้องสิ้นท่า ของมันอ่อน ถอนฤทัย
เมื่อก่อนนั้น มันเคยแข็ง แกร่งชมัด
ลุยสะบัด ไม่เคยเบื่อ เหนือจดใต้
แต่ตอนนี้ มันอ่อนหมด หดหู่ใจ
ยางรถฉัน นั่นปะไร ใยจึงแบน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น